माणसाचं मनच मोठं विचित्र...
त्याला एकटेपणा नकोसा असतो... पण जास्त गर्दी झाली ना, मग ती माणसांची असो की विचारांची, तो स्वतः एकांताच्या शोधात निघतो...
कितीही नाही म्हटलं ना तरी जीवनाचा अर्थ त्याला त्या एकांतातच मिळतो... कारण गर्दीत जरी तो स्वतःला हरवायला शिकत असला ना तरी एकांतात तो स्वतःला सापडायला शिकतो... अन तसं बघितलं तर एकटा नसतो कोण हो... सगळे एकटेच असतात... सोबती मिळतात ते फक्त काही क्षणांपुरते... कारण प्रत्येकाच गंतव्य वेगळं असतं... अन ज्याच त्याचं गंतव्य आलं ना की मग ते त्यांच्या स्वतंत्र वाटेवर निघून जातात... अन मागे राहतो फक्त आपण... 'एकटेच' !!!
व पु
No comments:
Post a Comment