एगीटेरीयन - एक खाद्य भ्रमंती

भारता बाहेर विशेष करून अमेरिकेत अंड्याचे अनेक प्रकार मिळतात .. मेक्सिकन , स्पानिश वैगरे ! अंड्या शिवाय बहुतेक अमेरिकन ब्रेकफास्ट करतंच नाही !  "Waffle House" , "Dennys" , "IHOP" सारख्या रेस्टॉरंटस् मध्ये अंड्यांचे अनेक प्रकार मिळतात .. पोटभरीचं "Brunch" हे सगळ्यांचं आवडीचं .. मी हि अमेरिकेत असताना ह्या रेस्टॉरंटस् चा भोक्ता होतो !
मी पक्का एगीटेरीयन आहे म्हणून ... मी पुण्यात अशीच एक खाद्य भ्रमंती केली .. फक्त अंड्याचे पदार्थ चाखण्याची !
पुण्यात तश्या अनके अंडा-भुर्जी वाल्या गाड्या आहेत .. भुर्जी हा प्रकार तर प्रत्येक गाडी वर वेगळाच आणि अगदी "पेटन्ट" असलेला ..  त्यामुळे थंडी च्या दिवसात / रात्री अश्या अनेक गाड्यान वर भुर्जी-पाव खाणे चालू असते .. अंड्या चे पदार्थ खाण्याचे हक्का चे ठिकाण म्हणजे इराणी हॉटेल्स ..  डेक्कन क्वीन मधलं ओम्लेट , रेल्वे कॅन्टीनमध्ये मिळणारी "ब्रिटीश" पद्धतीची ओम्लेट..किंवा फक्त उकडलेली मिरपूड-मीठ-लाल तिखट पेरलेली अंडी ...  त्यांची चव वेगळीच ..त्यांच्या बद्दल परत कधी तरी  !
ह्या लेखात मी पुण्यातील तीन  फक्त अंड्या चे पदार्थ खाऊ घालणार्या "स्पेशालिटी" रेस्टॉरंटस् बद्दल लिहिणार आहे ...

१)  योकशायर (YolkShire) :  कोथरूड , करिष्मा चौकातलं माझं आवडतं .. एक प्रकारचा अमेरिकन ब्रेकफास्ट हाउस किंवा ब्रिटीश रेस्टॉरंट ची आठवण करून देणारं .. पदार्थांचं अतिशय सुंदर "प्रेझेंटेशन " ..  मेनू कार्ड वाचताना काय खाऊ आणी काय नको होऊन जातं !  अगदी स्पनिश-अमेरिकन प्रकारान पासून अस्सल देसी स्टाईल भुर्जी ..सगळं काही !  इथला मसाला चाय हि उत्तम !
करिष्मा च्या खाऊ "लाईन" मधलं आवडीच्या ठिकाणां माधलं एक .. खुर्च्या टेबलं बाहेर मांडलेली .. ऐसपैस बसून अंड्याचे सर्व प्रकार सकाळ -दुपार -संध्याकाळ -रात्र  .. खात रहा !

२)  एगीटेरिया ( Eggeteria ) : पौड रोड ,  एम आय टी खाऊ गल्ली रामबाग कॉलनी  ... नव्याने सुरु झालेलं हे स्पेशालिटी एग रेस्टॉरंट .. इथला मेनू कार्ड हि खूप आकर्षक आहे ! Combo डिशेस उत्तम ! आय पी एल च्या दिवसात .. टीव्ही लावलेला .. संध्याकाळी मॅच बघत पटकन एक दोन डिशेस संपून जातात !  इथे हि इस्ट - वेस्ट ..सर्व प्रकारच्या फक्त एग्ग्स असलेल्या डिशेस ! जास्त करून कॉलेज क्राउड असल्या मुळे दर हि बेताचेच आहेत ..

३) अथर्व एगस्  कॉर्नर (Atharva Eggs Corner) :  निलायम टॉकीज चौक ..  श्री उभे यांनी सुरु केलेले एक उत्तम हॉटेल ! फक्त अंड्याचे पदार्थ ..अनेक .. सर्व देशी पद्धतीचे !  इथली भुर्जी म्हणजे एक नंबर ! अशी चव जी दुसरी कडे कुठेही मिळणे नाही ! अंडा खिमा आणी  बॉईल्ड-फ्राईड एग्ग्स हि खासियत ! अस्सल देशी पद्धत .. उत्कृष्ट चव आणि दर्जा ! पुण्याचं एक मानाचं खाण्याचं ठिकाण ! गर्दी भरपूर .. त्यामुळे वेळ काढून निवांत पणे मित्रान बरोबर जा .. पोटभर खाल्ल्या नंतर ..जवळच चालत एस पी च्या पानवाल्या कडे जरूर जा !

सावरकर , एकनाथ ,विनोबा !

आज स्वा . सावरकरांच्या साहित्या वर आधारित "महाकवी सावरकर"  हा कार्यक्रम पाहिला !  प्रा . धनश्री लेले ह्याचं ओजस्वी निवेदन - निरुपण  खूप आवडलं ... त्यांचं तेज , वाणी , ज्ञान , शब्द ऐकून असं वाटलं कि सरस्वती खरोखरंच ह्यांच्या वर  प्रसन्न आहे !  राम शेवाळकर , शिवाजीराव भोसले  आदी मान्यवरांच्या रांगेत त्यांची गणना लवकरच होईल यात शंका नाही !
सावरकर हे एक खरे कवी होते .. त्यांचं साहित्य समजून घेण्या साठी सुद्धा एक उंची गाठावी लागते हे खरं ! ते जितके प्रखर राष्ट्रवादी .. कठोर वाटणारे होते तेवढेच हळवे होते .. त्यांच्या कवितांच्या गर्भात ते आपल्याला भेटतात हे जाणवलं !
लहानपणी मला  पु ल , व पु , गदिमा , प्र के अत्रे  अश्या मराठी लेखकांनी एकदम प्रभावित केलं होतं ! त्यांची मिळतील ती पुस्तकं वाचून काढली होती ..
प्रत्येक कवी / लेखक हा आपल्याला एका विशिष्ट पल्ल्या पर्यंत पोहोचल्या वरच समजायला लागतो .. खऱ्या अर्थानी भेटतो .. तसाच काहीसा अनुभव मला येतोय ...
मला  विनोबा ,एकनाथ, सावरकर ह्यांनी आजकल पकडून ठेवलं आहे ..पुढची बरीच वर्ष हे साथ देणार आहेत  !

उन्हाळ्या चे "साऊंडस्" आणि "साईट्स"

पहाटे पहाटे कोकिळे ची कुहु कुहु ...

अढी लावलेले आंबे पिकल्याचा सुवास....
पहाटे  "एक्झरसाईज ड्रेस " घालुन फिरायला निघालेली कुटुंब
सकाळी आठ-नउ पर्यंत कामं उरकुन आलेला थकवा
उन्हात क्रिकेट खेळणारी मुलं....
बर्फाच्या गोळ्या च्या गाडी पुढे रांग लावणारी मुलं...
दुपारच्या उन्हात आडोशाला सावली शोधुन निवांत झोपलेला मजदुर..
कैरया पाडण्या साठी दगड मारणारी मुलं आणि त्याना पळवुन लावणारे मालक/माळी....
करवंद, जांभळं,चिंचा, कैरया काप विकणारया बायका....
उन्हानी व्याकुळ झालेली मनं...
उन्हात भिर-भिर फिरणारी रस्त्यावरची कुत्री..
उन्हानी त्रस्त जीव, घामाच्या ओघळणारया धारा....
सुनसान रस्ते....दुपारची शांतता...
फॅनचा / एसी चा संथ पण कंन्टिन्युअस बॅगग्राउन्ड नॉइज...
दुचाकिवर स्वार सन कोट, गॉगल,डोक्याला आणि चेहरया वर फडकं बांधुन तुरु-तुरु जाणार्या युवत्या....
गॅलरीत आराम खुर्ची वर शांत पणे झोपलेले आजोबा...
पापड, कुर्डया वैगेरे वाळवायला घालुन.... लोणची करत स्वयंपाक घरात गुंतलेली आजी...
एकदम अचानक संध्याकाळी आलेली पावसाची सर आणि मातीचा मृदगंध..
संध्याकाळी  मुलांच्या खेळण्याचा आरडा ओरडा...दंगा...
गच्चीवर / ओसरी वर  एकत्र जमलेला कट्टा
रात्रीचा तो पश्चिमे चा मंद वारा
दूरवर वाजणारी एक शांत धुन....बासरी...

असह्य उन्हाळा ...

उन्हाळा किती हि असह्य झाला किंवा नकोसा वाटला तरी फणस, आंबे, कलिंगडा च्या चवी मुळे मी नेहमी वैषाखा ची वाट पहात असतो. अजुन एक फळ जे मला फार आवडतं ते म्हणजे "आळू" . चिकू सारखं पण थोड गुळगुळीत आणि चवीला आंबट गोड असं हे फळ फक्त वैषाख-ज्येष्ठ महिन्यात येत.
लहानपणीचा संध्याकाळी -रात्री चा फेवरेट टाईमपास म्हणजे मित्र मंडळीं बरोबर गप्पा मारत .. कधी घरात बनवायचं पॉट-आईस क्रीम , भेळ आणि ...रात्री भुताटकीच्या गोष्टी ऐकत चरायचं ...त्या साठी  हक्काचा जिन्नस  म्हणजे .. भुईमुगाच्या शेंगा .. त्यांची ती भरमसाठ टरफलं ...एक मुठ भर खाऊ असं म्हणत आपण सहज पातेलं भर खातो आणि परत म्हणतो ..अजून थोड्या असत्या तर बरं झालं असतं .. उकडलेल्या शेंगाची मजाच काही और  .. भाजलेल्यांची चव वेगळी .. आणि  उकडून भाजलेल्या शेंगा हि एक वेगळीच चीज आहे ! ऑल टाईम फेवरेट !
आता तश्या ओसर्या किंवा गच्च्या कमीच असाव्यात ... बहुतेक असे दिलखुलास एकत्र जमण्याचे ... एका मेकाच्या घरात ऐसपैस फिरण्याची .. शेजारच्या घरात हक्कानी जाऊन एक-दोन घमेली शेंगा पोत्यातून घेण्याची प्रथा- संस्कृती हि नाहीशी होत चाललेली आहे

प्रगती म्हणजे शेजाऱ्यांना एकमेका पासून दूर ठेवणाऱ्या सिमेंट च्या भिंती .. नवी नवी सिमेंट ची जंगल उभी करणं असं समीकरण झालं आहे. हे असं किती दिवस चालणार हे माहित नाहि !
परत एकदा मला हे सगळं "नॉस्टालजिक" बनवतं आहे ! उन्हाळा लवकर संपून गेलेलाच बरां !

.. उन्हाळा

असा हां उन्हाळा ..  

सकाळि ८-९ च्या आत सगळी कामं उरकुन दिवस भर एसीत आराम करायला लावणारा.. 

पुस्तकं वाचत, चरत बसायला लावणारा ..

कधी एकदा सुर्यास्त होतोय ह्याची वाट पहात बसायला लावणारा .. 

संध्याकाळी आ पी एल च्या २०-२० मॅचेस बघत बघत झोपुन जायला लावणारा ... उन्हाळा 

कुटुंब - मित्र-मैत्रिणींना एकत्र आणणारा ...

मामाच्या गावला नेणारा .. 

आजोबांना नातवंडांची किलबिल ऐकवणारा .. 

आभाळा येवढं नं मावणारं असं सुख देणारा ...हवा हवासा वाटणारा ... उन्हाळा  !

ए सी ..कूलर..पंखे..थंड पाण्याचे माठ..दुपारची शांतता...साम-सूम..वाळा सरबत देणारा..उन्हाळा 

करवंद, जाम, जाभळं,ताड गोळे, कैरया, आंबे,फणस,कलिंगडं, आळवं .. देणारा उन्हाळा !

कधी तरी अगदी पुढच्या वर्षी पर्यंत वाट पहात ठेवणारा ... आणि  पट-सरशी  परत येणारा.. उन्हाळा

जिवनाचा प्रवास संथ करणार्या "दुपारीं" चा अनुभव देणारा ..उन्हाळा
सृष्टी, जिवन, आयुष्य ह्या सगळ्या कडे एका नव्या नजरेने बघायला लावणारा... उन्हाळा

नकोसा वाटणारा पण एकांतात गहन विचार करायला लावणारा ...  उन्हाळा
बहुतेक हां उन्हाळा लवकरच संपेल .. असा विश्वास देणारा ... उन्हाळा !

आणि आयुष्या ची नवी द्रुष्टी देणारा, हळवं करणारा हि ... उन्हाळा च !

आज रविवार .. म्हणून मिसळी चा विषय निघाला

आज रविवार .. म्हणून मिसळी चा विषय निघाला ... उत्तम ५१ मिसळीं ची यादी मिळाली ..उत्सुकते पोटी सहज नजर टाकली तेव्हा लक्षात आलं .. ह्यातील फक्त पुण्यातल्या , एखादी नाशिक ची ,काही कोल्हापुरातल्या , काही मुंबईतल्या  मिसळी  आपण खाल्ल्या आहेत ! माझी जुनी  पुणेरी मिसळ वरची पोस्ट  इथे आहे !



उत्तम मिसळ मिळणारी ५१ नावाजलेली ठिकाणे :

१) अण्णा बेडेकर, पुणे
२) मनशक्ती केंद्र, लोणावळा
३) मामलेदार, ठाणे
४) मूनमून मिसळ, डो॑बिवली
५) संजिवनी- माडिवाले कॉलनी, टिळक रोड, पुणे
६) रामनाथ-साहित्य परिषदे जवळ ,टिळक रोड, पुणे
७) श्री- शनिपारा जवळ, पुणे
८) नेवाळे- चिंचवड
९) जयश्री- बजाज ऑटो समोर अकुर्डी.
१०) दत्त स्नॅकस , पळस्पे फाटा.
११) कुंजविहारी, ठाणे स्टेशन
१२) जुन्नर बस स्थानक.
१३) फडतरे, कलानगरी.
१४) अनंताश्रम, जेल रोड, इंदौर
१५) गोखले उपहार गृह, ठाणे
१६) भगवानदास, नाशिक
१७) फडतरे मिसळ कोल्हापुर
१८) गरवारे कॉलेज समोर काटाकिर्र, पुणे
१९) प्रकाश, दादर
२०) दत्तात्रय, दादर
२१) वृंदावन, दादर
२२) आस्वाद, दादर
२३) आनंदाश्रम, दादर
२४) मामा काणे, दादर
२५) आदर्श, दादर
२६) समर्थ दादर(पूर्व)
२७) माधवराव, सातारा
२८) विनय (गिरगाव)
२९) बालाजी स्नँक सेंटर चिंचवड
३०) शामसुंदर- सातपुर एम आय डी सी ( अतिशय सुंदर मिसळ) नाशिक
३१) अंबिका - पंचवटी कारंजा ( काळ्या मसाल्याची मिसळ) नाशिक
३२) तुषार - कोलेज रोड (गोड ब्राह्मणमिसळ) नाशिक
३३) कमला विजय - दहिपुल (ब्राह्मणमिसळ) नाशिक
३४) गारवा - अंबड (लाल मिसळ) नाशिक
३५) अलंकार - मेनरोड ( मिसळी पेक्षा वडारस्सामस्त) नाशिक
३६) गुरुदत्त- शिंगाडा तलाव ( कच्चा मसाला मिसळ) नाशिक
३७) मिसळपाव सेंटर - नेहरु उद्यान (रिक्षावाल्यांचा फर्स्ट चोइस) नाशिक
३८) श्रीकृष्ण - तुळशीबाग, पुणे
३९) वैद्य उपाहार गृह - फडके हौद चौकाजवळ, बुधवार/रविवार पेठ , पुणे
४०) खासबागचीमिसळ कोल्हापुर
४१) चोरगे मिसळ कोल्हापुर
४२). बावड्याची मिसळ कोल्हापुर
४३) मोहन ची मिसळ कोल्हापुर
४४) टेंबे उपहारगृह - ठाकुरद्वार,
४५) छत्रे उपहारगृह - मुगभाट लेनच्या दारात.
४६) प्रकाश (जोगळेकर), सिक्कानगर - फडकेवाडी मंदिरा समोर
४७) सर्वोदय लंच होम ... करि रोड पुला खाली (डिलाइल रोडची बाजू)
४८) लोअर परळ स्टेशन (पश्चिम) च्या बाहेर पडल्यावर नेताजी लंच होम
४९) बाजीराव रोड वर भिकारदासमारुती जवळ तापीकर काकांचे होटेल, पुणे
५०) जुन्नर मध्ये एक उंब्रज नावाचे छोटे गाव आहे. तिथे "दांगटांची मिसळ"
५१) पेणला चावडी नाक्यावर, तांडेल






ह्या लिस्ट मध्ये  आज (२३.६.१३) .. पुण्यातील अजून एक मिसळ टाकत आहे ..  मंगला टॉकीज जवळची  "मामांची  करंट मिसळ " .. ह्या मिसळी ला हि जवळ जवळ ३२ वर्षा चा इतिहास आहे ! स्वस्त - चवदार - वाल्यु फॉर मनी अशी मिसळ .. रिक्षावाल्यांची एकदम आवडती मिसळ आहे !

चढता सुरज धीरे धीरे ...

आज अचानक मुंबई च्या ९६-९७ साला ची आठवण  झाली .. कारण हि तसंच .. कर्णिक चा जिगरी दोस्त आणि आमच्या शिवाजी पार्क कट्ट्यावरचा "रफी"+ "किशोर" .. एकदम सही आवाजात  गाणारा सम्या देशपांडे  गेल्याची खबर मिळाली .. गेला तो हि दुबईत ! ते एका दृष्टीने बरं झालं ! त्याला तेव्हा पासूनच दुबई चं प्रचंड "ऐटर्याक्शन" होतं .... लोकं इंग्लंड - अमेरिकेची स्वप्न बघतात ... सम्या फक्त दुबई एके दुबई चं स्वप्नं बघायचा  !  पैसा मिळवायचा म्हणून दुबई ला प्रस्थान केलेला सम्या .. खरा  टेकी .. त्यांनी मला माझा पहिला कॉम्पुटर "असेम्बल" करून दिला होता ! मला मुंबईतल्या "इलेक्ट्रोनिक्स" बाजाराशी ओळख करून दिली होती .. हिंदी उर्दू एकदम सही बोलणारा ! आमच्या कट्ट्यावरचा तो "वसंत खान" होता. माहीम च्या मध्यम वस्तीत ल्या चाळीत एका खोली च्या संसारात वाढलेला सम्या !

तो शिवाजी पार्क वरचा कट्टा म्हणजे अख्या मुंबई ची खबर ठेवायचा.. आमच्या सर्वांना जोडणारी एक नाळ म्हणजे गाणं आणि खाणं !
सेना भवन च्या इमारतीत राहणारा कर्णिक, पुढे माहीम ला राहणारा कौशिक , दादर चा नितीन , वरळी-ब्यांडबॉक्स चा साखळकर आणि वरळी सी फेस वरून मी आणि पम्प्या ,आमच्या सगळ्यात कल्ला करणारा पाटील आणि डोम्बिवली चा जोशी ! अख्ख मुंबई आम्ही एकत्र फिरलो..प्रभादेवी चं रविंद्र , पारलं , बोरिवली ते अगदी ठाण्या ला दिनानाथ ला !
मुंबई ला के ई एम हॉस्पिटल मध्ये काम करत असतानाचे ते दिवस .. संगीतमय ! वरळी सी फेस ते गिरगाव - पेडर रोड ते पार्ले  असे अनेक प्रवास मैफिली ऐकण्या साठी केले .. मित्रांचा  घोळका बरोबर नसलेला एकही  शनिवार-रविवार मला आठवत नाही ! शिवाजी पार्क वरचा तो कट्टा ..गणपती मंदिर , वेस्टर्न एक्सप्रेस हायवे ..माहीम चं काशी विश्वेश्वरा चं मंदिर , समोर मिळणारी पाणी पुरी / रगडा पुरी .. सेना भवन च्या आसपास चे  अस्सल मराठी खाण्याचे अड्डे ..कोठावळे बुक स्टॉल.. तिथेच मिळणारा तो मोठ्ठा गोल बटाटे वडा .. तांबे आरोग्य मंदिर , गुरुदत्त !
त्या काळी मोबाईल फोन नव्हते ..बहुतेक म्हणूनच आमची गट्टी एकदम घट्ट जमली .. नं चुकता सगळे शिवाजी पार्क च्या कट्ट्यावर हजर रहायचे.. मग बेत ठरायचे ! त्यात अनेक सहली , खाद्य भ्रमंत्या , व्ही टी ओव्हल  मैदान वरचे कांगा लीग चे सामने .. तिथे मिळणारी पाव-भाजी , काला खट्टा ...

मुंबईतल्या त्या वास्तव्यात एक अविस्मरणीय अशी मैफिल म्हणजे ..पार्ल्याच्या तीन दिवस-रात्र चाललेल्या   हृदयनाथ-वसंत बापट - राम शेवाळकर -बाबासाहेब पुरंदरे आणि शिवाजीराव भोसल्यांच्या  मैफिली ...त्याच्यांशी ओळख -गप्पा ... श्रीकांत मोघेंची भेट ..मग जवळ जवळ दर रविवारी  गुरुदत्त वर ठरलेली भेट  ! "पुण्याचा" म्हणून सुधीर गाडगीळांनी करून दिलेल्या ओळखी .. अगदी बाळासाहेबां बरोबर झालेल्या गप्पा .. शिवाजी पार्क च्या कोपऱ्यावरच्या बियर बार च्या बाहेर बसून बियर पिणारा राज ( टीप : त्या काळी राज तसा सामान्य होता ).. त्याचाशी झालेल्या दिलखुलास गप्पा ! ... ह्या सर्व वेळी सम्या माझ्या बरोबर होता !

सगळं अचानक आठवलं आज ..  

कव्वाली बहुतेक पहिल्यांदा "लाइव" ऐकली ती १९९६-९७ साली सम्या मुळेच आणि त्याच्या बरोबरंच .. त्याच्या एका "मुसलमान" मित्राच्या "मंडळात" ..   तेवढ्या साठी लोकल चा प्रवास करून दादर ते  मुलुंड गेलो होतो ! तेव्हा गुरुतुल्य  श्यामकांत परांजपे मुलुंड इस्ट ला राहत होते .. फिल्म्स डिविजन पेडर रोड वर नोकरी करत होते .. त्यांच्या बरोबर गिटार , कीबोर्ड , पेटी आणि अकोरडीयन असं सगळं शिकताना / वाजवताना.. संगीताची खरी मजा लुटली ...  त्यांच्याशी ओळख हि सम्या मुळेच झाली !  आज तीच कव्वाली मला आठवते आहे .. आज सम्या अनंतात विलीन झालाय पण तेव्हा त्याच्या बरोबर ऐकलेली हि कव्वाली जीवनाचा सार्थ सांगून जाते !  अजीज नाझा यांची ...

चढता सुरज धीरे धीरे ..ढलता है ढल जायेगा !

-------------------------------------------------------------------------

हूए नाम और बेनिशान कैसे कैसे
जमीन खा गई नौजवान कैसे कैसे


आज जवानी पर इतराने वाले कल पछ्ताएगा
चढता सुरज धीरे धीरे ढलता है ढल जाएगा
ढल जाएगा ढल जाएगा तू यहाँ मुसाफिर है , यह सरहा- ए-फानी है
चार रोज कि मेहमान तेरी जिंदगानी है

जन जमीन जर जेव्हर कुछ न साथ जायेगा
खाली हाथ आया है खाली हाथ जायेगा
जान कर भी अंजाना बन रहा है दिवाने
अपनी उम्रेफांनी पार तन रहा है दिवाने

इस कदर तू खोया है इस जहां के मेले मे
तू खुदा को भूला है फस के इस झमेले मे

आज तक ये देखा है पानेवाला खोता है
जिंदगी को जो समझा जिंदगी पे रोता है

मिटने वाली दुनिया का ऐतबार करता है
क्या समझ के तू आखिर इससे प्यार करता है

अपने अपने फिक्रो में जो भी है वह उलझा है
जिंदगी हकीकत में क्या है कौन समझा है
आज समझले... आज समझले कल ये मौका हाथ ना तेरे आयेगा
ओ गफलत कि नींद में सोने वाले धोका खायेगा
चढता सुरज ..धीरे धीरे

मौत ने जमाने को ये समा दिखा डाला
कैसे कैसे रुस्तम को खाक में मिला डाला

याद रख सिकंदर के हौसले तो आली थे
जब गया था दुनिया से दोनो हाथ खाली थे

अब न वो हलाकू है और ना उनके साथी है
जंग को छोड पोरस है और न उसके हाथी है

कल जो तनके चलते थे अपनी शानो शौकत पर
शम्मा तक नही जलती आज उनकी पुर्बत पर
अपना हो या आला हो सबको लौट जाना है
मुफ्लीफोह तवंदर का कब्र हि ठिकाना है

जैसी करनी.... वैसी भरनी आज किया कल पायेगा
सर् को उठा कर चालने वाला एक दिन ठोकर खायेगा
चढता सुरज धीरे धीरे ...

मौत सबको आनी है कौन इससे छुटा है
तू फना नही होगा येह खयाल झूठा है

सांस तुटते हि सब रिश्ते तुट जायेंगे
बाप , मा , बेहन , बीवी , बच्चे छूट जायेंगे

तेरे जितने है भाई वक्त का चलन देंगे
छीन कर तेरी दौलत दो हि गज कफन देंगे

जिनको अपना कहता है कब ये तेरे साथी है
कब्र है तेरी मंजील और ये बराती है

लाके कब्र में तुझको उरदा पाक डालेंगे
अपने हाथो से तेरे मुह में खाक डालेंगे
तेरी सारी उल्फत को खाक में मिला देंगे
तेरे चाहने वाले कल तुझे भूला देंगे

इसलिये यह कहता हुं खूब सोच ले दिल में
क्यूं फसाये बैठा है जान अपनी मुश्कील में

कर गुन्हाहो से तौबा आके बत संभल जाये दम का क्या भरोसा है ..जान कब निकल जाये

मुट्ठी बांध के आने वाले ..... हात पसारे जायेगा
धन दौलत जागीर से तुने पाया क्या पायेगा
चढता सुरज धीरे धीरे ...


अजीज नाझा
------------------------------------------------------------

मराठी ब्लॉग लिहिल्याचं खरं समाधान !

मराठी ब्लॉग लिहिण्याची सुरवात केली तेव्हा जे मनात येईल ते लिहीत गेलो ... त्यामुळे विषय हे मुख्यत्वे खाणं, पिणं , गाणं , पुल , वपु , गदिमा असे सिमित राहिले !

आज एक अतिशय विचित्र पण समाधान कारक अनुभव आला !  सकाळी मित्रा बरोबर मिसळ खायला गेलो होतो .. समोरच्या बाकावर आमच्या सारखेच दोन खवय्ये मित्र मिसळ खायला आलेले होते .. त्यांची तो पर्यंत अज्जिबात ओळख नव्हती ... मिसळ खाता -खाता विषय मिसळी / पुणेरी मिसळी / पुण्यातील खाद्य संस्कृती , खाऊ गल्ल्या ई . ई वर आला ... पुढे ह्या दोघा मित्रांनी आम्हाला बऱ्याच ओळखीच्या खाऊ गल्ल्या / ठिकाणां बद्दल सांगायला सुरवात केली .. त्या मुळे गप्पा अजून रंगल्या .. हे दोघे मित्र नुकतेच  सि.ए (C.A) झालेले होते  आणि पुण्यातील वेग-वेगळ्या ठिकाणी रोज खाद्य-पेय  पदार्थांची मजा लुटत होते हे गप्पांच्या ओघात समजले !  मिसळ - भजी - दही - ताक वैगरे खाऊन झाल्या वर.. आम्ही बिल देऊन बाहेर पडलो ... आमच्या बरोबर हे आमचे नवे दोस्त पण चहा - पाना च्या टपरी पर्यंत पोहोचले ..परत गप्पा सुरु झाल्या .. 

पान खाऊन झाल्यावर ह्या "नव्या"मित्रांनी आम्हाला त्यांच्या खाद्य यात्रेचा गुपित सांगितलं !  तेव्हा माझा  मित्र गुंड्या ..जोर-जोरात हसायला लागला .. मला काही समजेना .. मी विचारलं .. काय झालं येवढं हसायला ? ..मला सुद्धा सांग ... तेव्हा मला आणि माझ्या "नव्या" खवय्या मित्रांना कोडं उलगडलं !

आमचे "नवीन" खवय्ये मित्र सांगत होते कि त्यांनी पुण्यातली चांगली -चांगली खाण्याची ठिकाणं हि एका ब्लॉग वर वाचली आणि ते उन्हाळ्याची खाद्य भ्रमंती करत आहेत ... त्या ब्लॉग चा पत्ता गुंड्या विचारात होता आणि तो समजल्या वर जोर जोरात हसत होता !  त्या ब्लॉग चा पत्ता होता  "अक्षरास हसू नये" ....    veedeeda.blogspot.in   !!!! 

अश्या प्रकारे आम्हाला अजून दोन "नवे" खवय्ये मित्र मिळाले ! मला मनातून अत्यंत आनंद झाला ह्याचं कारण म्हणजे .. आपण जे ब्लॉग वर लिहितो ती माहिती खवय्यांना उपयोगी पडली ! ह्या सुखद भेटी आणि अनुभवा मुळे लगेच हे ब्लॉग पोस्ट लिहायला घेतलं ( मुद्दाम दुपारच्या खाण्यातून वेळ काढून ! )

मराठी ब्लॉग लिहिल्याचं खरं समाधान ! 

( पुण्यातील उन्हाळ्यातल्या  खाण्या - पिण्या विषयी च्या ब्लॉग लिंक्स ह्या  दोन  पोस्ट्स  वर आहेत  

    खाऊ गल्ल्या   आणि  उन्हाळा खाणं पिणं      )