जिप्सी

एक जिप्सी आहे माझ्या खोल मनात दडून

होते बोलत पंतोजी उग्र रोखून नजर
पण ठरेचना मन चार भिंतीच्या जगात
उडे खिडकी मधून दूर दूरच्या ढगात
झाडे पानांच्या हातांनी होती मला बोलावीत

कसे आवरावे मन ? गेलो पळून तिथून
एक जिप्सी आहे माझ्या खोल मनात दडून

आणि पुढे कशासाठी गेलो घर मी सोडून ?
सारी सारी सुखे होती , काही नव्हतेच न्यून
पण खोल खोल मनी कुणी तरी होते दुः खी
अशा सुखात  असून जिप्सी उरला असुखी

वातासावे त्या पळालो सारे काही झुगारून
एक जिप्सी आहे माझ्या खोल मनात दडून

घर असूनही आता घर उरलेले नाही
चार भिंतींची जिप्सीला ओढ राहिलेली नाही
कुणी सांगावे ? असेल पूर्व जन्मीचा हा शाप
घडी सुस्थिरपणाची विसकटे आपोआप ...

कुणी तरी साद घाली दूर अनंतामधून ..
एक जिप्सी आहे माझ्या खोल मनात दडून


कवी मंगेश पाडगावकरांची १९५२ साली लिहिलेली .. " पाडगावकर " शैलीत  नसलेली  जिप्सी ह्या कविते तील काही निवडक ओळी !  ( हि कविता सुधीर मोघ्यांनी लिहिली आहे असे कोणी  सांगितले तरी  नक्की विश्वास बसेल !)